Filmy ekranizacja, literatura

Pochodzący ze zdeklasowanej i zubożałej rodziny poeta Lucien (Benjamin Voisin) nawiązuje romantyczną relację z lokalną arystokratką i mecenaską Madame de Bargeton (Cécile de France). Ów mezalians wiedzie chłopca aż na ubłocone paryskie ulice, gdzie roi się od takich jak on: utalentowanych, ambitnych, niemających nic do stracenia idealistów. Czeka ich w stolicy dobrze opłacany cynizm albo poetyczne klepanie biedy. Pióro w służbie sowicie opłacanych kalumnii lub pochlebstw, bądź wierność sprzedającej się kiepsko sztuce. Którą ze ścieżek wybierze bohater, by wedrzeć się na salony?

Demirkubuz wciela się w rolę Ahmeta, filmowca ze Stambułu, który planuje przenieść na ekran własną interpretację "Zbrodni i kary" Dostojewskiego. Bohater filmu przeżywa podwójną niemoc: rozsypuje mu się nie tylko scenariusz filmu, ale i małżeństwo. Widzimy, że Ahmet wyraźnie prowokuje ten rozpad. W jego relacjach z kobietami czuć lęk i sztucznie wymuszony dystans. Brak zaangażowania w cokolwiek pozostaje w kontrze do żarliwych emocji, jakich dostarcza powieść rosyjskiego pisarza. Ahmet pragnie tchnąć więcej życia w powstający opornie film. Angażuje do roli Raskolnikowa młodego włamywacza, który pewnej nocy zakrada się do bloku, w jakim mieszka reżyser. Rozdźwięk pomiędzy życiem, a wydumanymi ambicjami jest głównym problemem bohatera, który w swoich filmach (ale również swoich przyjaźniach i miłościach) ucieka od siebie, forsując idealistyczne, nieprzystające do życia wyobrażenia.